မဲလ္ဘန္း

မဲလ္ဘန္း

မေန႕ကသံုးဆယ့္ေျခာက္ဒီဂရီ

မီးေလာင္ျပင္အလား

ဒီေန႕ဆယ့္ေျခာက္

မိုးကသည္းလိုက္ေသး

ေအးစက္စက္

လူေတြအတိုင္းပါပဲလား မဲလ္ဘန္းရယ္။

ဗဂိုးဆား

Faces(24 Faces)

မ်က္ႏွာမ်ား (၂၄ မ်က္ႏွာ)

မ်က္ႏွာတစ္ခုတည္းကေန
မ်က္ႏွာမ်ား မဖြယ္မရာမ်ိဳးပြားေနၾက။
မ်က္ႏွာမ်ားတဲ့သူနဲ႕မ်က္ႏွာခ်င္းဆိုင္ဖို႕ မ်က္ႏွာက မလံုေလာက္ဘူး။
ဘယ္သူ႕မ်က္ႏွာကိုမွ အိုးမဲမသုတ္ဖူးတဲ့မ်က္ႏွာနဲ႕
မ်က္ႏွာေၾကာေတြက အားလံုးသိၾကတဲ့အတိုင္း မ်က္ႏွာေသ။
မ်က္ႏွာလိုမ်က္ႏွာရလုပ္ေနၾက ညွင္းသိုးသိုးမ်က္ႏွာေရွ့မွာ
မ်က္ႏွာေပါက္မ်ား တစ္သီတစ္တန္း ေအာက္ေျခလြတ္ဖို႕ အဆင္သင့္ျဖစ္ေနၾက။
ကိုယ့္မ်က္ႏွာအေဟာင္းေတြကို မ်က္ႏွာလႊဲခဲပစ္ေနၾကတဲ့ မ်က္ႏွာမာေတြကို မ်က္မုန္းက်ိဳး၊
မ်က္ႏွာပိုးသတ္လို႕မရတဲ့ မ်က္ႏွာေျပာင္တိုက္တာေတြကို မ်က္ႏွာလႊဲ၊
မ်က္ႏွာမေကင္းတဲ့ မ်က္ႏွာေတြကို မ်က္ႏွာရိပ္မ်က္ႏွာကဲၾကည့္၊
မ်က္ႏွာေတြထဲမွာ မ်က္ႏွာေတြ သူ႕ေနရာနဲ႕သူမရွိေတာ့ဘူး။
မ်က္ႏွာအသစ္စက္စက္လိုလိုနဲ႕မ်က္ႏွာသစ္နည္းေမ့ေနၾက။
မ်က္ႏွာပ်က္ခဲ့ၾကဖူးတဲ့ မ်က္ႏွာေတြ
မ်က္ႏွာတစ္ခုတည္းကို မ်က္ႏွာမ်ား မ်ားစြာပစ္သြင္းလို႕ရေနတယ္။
ေရွ့မ်က္ႏွာ ေနာက္ထားျပီး ေနာက္မ်က္ႏွာကို ေရွ့ပို႕လို႕မရ ေတာ့ပါ။
မ်က္ႏွာေပၚ မ်က္ႏွာထပ္ကုန္တဲ့ မ်က္ႏွာေတြ
မ်က္ႏွာစိမ္းေတြကို မ်က္ႏွာမျပရဲတဲ့မ်က္ႏွာေတြ
ဘယ္သူ႕မ်က္ႏွာကိုမွ ေထာက္စရာမလိုတဲ့ မ်က္ႏွာေတြ
မ်က္ႏွာရူးေတြနဲ႕ ဖက္လွဲတကင္း မ်က္ႏွာပန္းလွဖို႕ အားထုတ္ေနတဲ့ မ်က္ႏွာေတြ
မ်က္ႏွာထားအထားအသို မကြ်မ္းက်င္ေသးတဲ့ မ်က္ႏွာေတြ

မ်က္ႏွာျပစရာမရွိေတာ့တဲ့ မ်က္ႏွာမြဲေတြ

မ်က္ႏွာခ်ိဳ ေသြးရင္းေသြးရင္းနဲ႕ ေသြးဆုတ္သြားတဲ့ မ်က္ႏွာေတြ
မ်က္ႏွာေတြထဲမွာ မ်က္ႏွာဖုံးမ်ိဳးစံု အခ်ိန္နဲ႕အမွ် ကြာက်ေနၾကတယ္။
မ်က္ႏွာထဲမွာ မ်က္ႏွာေတြ ရွိမေနတဲ့အေၾကာင္း
မ်က္ႏွာလိုက္ျပီးေျပာျပဖို႕ လိုက္စရာမ်က္ႏွာ တစ္ခုမွမရွိဘူးျဖစ္ေနတယ္။ ။

ဖိုးဏီ (ရနံ႕သစ္-2005 September)

Living with policy

ပိုက္ဆံခ်မ္းသာခ်င္တယ္။ မဟုတ္တာလုပ္ရမွာလည္းမုန္းတယ္။
မဟုတ္တာလုပ္ရင္ ခ်မ္းသာႏုိင္တဲ့အကြက္ကလည္း ေတြ႕ထားတယ္။ဘာလုပ္မလဲ။
ခ်မ္းသာတာက ဦးစားေပးလား၊ ကုိယ္က်င့္သိကၡာကို ဦးစားေပးလား။
စာေမးပြဲခန္းထဲမွာ ကုိယ္က ဂုဏ္ထူးလည္းထြက္ခ်င္တယ္။ စာခိုးခ်တာကိုလည္း
စက္ဆုပ္တယ္။ ကုိယ္ဂုဏ္ထူးမွတ္ရသြားႏုိင္တဲ့ တစ္ပုဒ္စာေလာက္ကလည္း
ေဘးကလူဆီမွာအဆင္သင့္ရွိတယ္။ ဘာလုပ္မလဲ။ဘာကဦးစားေပးလဲ။
အသက္ရွင္သန္မွူ၊ က်န္းမာေရး၊ ကုိယ္က်င့္သိကၡာ။ ျမင့္ျမတ္မွူ။ ခ်မ္းသာျကြယ္ျခင္း။
အမွန္တရား။ ေပ်ာ္ရႊင္မွူ။ ရာထူးအာဏာ။ ဟီရိျသတၱပတရား အမ်ားျကီးရွိပါေသးတယ္၊
ဘာေတြက ဘာေတြထက္ ပိုအေရးျကီးပါသလဲ၊
ကုိယ့္ဘ၀ရဲ့ ဦးစားေပးအဆင့္ေတြကို ေသေသခ်ာခ်ာသိပါရဲ့လား၊ အဲဒီလို
ဘ၀ရဲ့ဦးစားေပး အဆင့္ေတြကို ေသေသခ်ာခ်ာသိျပီးျပီဆိုတဲ့အခါ၊ ကုိယ္ေရး
စည္းမ်ဥ္းစည္းကမ္းမ်ား ခ်မွတ္လိုက္နာရပါတယ္။ အဲဒါကို “မူ” နဲ့ေနတယ္လို့ ဆိုတာပါ။
မူရွိတဲ့သူမ်ား၊ မူနဲ့ေနသူမ်ားဟာ ဘယ္လိုအေျခအေနမ်ိဳးမွာျဖစ္ျဖစ္
ဆုံးျဖတ္ခ်က္ခ်ရတဲ့အခါ၊ အမွားအယြငး္နည္းပါတယ္။ အနိမ့္ဆံုးအားျဖင့္
ကိုယ္မက်ဴးလြန္ခ်င္တဲ့ျပစ္မွူကို မက်ဴးလြန္ျဖစ္ဘူး။ကိုယ္ဦးစားေပးခ်င္တဲ့အလုပ္မ်ိဳးကိုပဲ
လုပ္ျဖစ္ပါေတာ့တယ္။ အမွားအယြင္းနည္းပါးတယ္လို့ ဆိုခ်င္တာပါ။
ဘ၀ကို မူနဲ့ေနထိုင္ဖို႕မသင့္ပါလား။
အေရးပါတဲ့ဆုံးျဖတ္ခ်က္မ်ားမွာ တစ္ခုခုကို ေရြးခ်ယ္ရတဲ့အတြက္
တစ္ခုခုကိုတစ္ဖက္မွာ စြန့္လႊတ္ရပါတယ္၊ ဘာကိုေရြးခ်ယ္ျပီး ဘာကိုစြန့္လႊတ္မယ္
ဆိုတာဟာ မူနဲ့ေနထိုင္သူမ်ားအတြက္ အျမဲတေစ ရွင္းရွင္းျပတ္ျပတ္ရွိေနတတ္ပါတယ္၊
ကိုယ္တိုင္ေရးစည္းမ်ဥ္းစည္းကမ္းနဲ့
အဆံုးအျဖတ္ေဆာင္းပါးမ်ား-စာအုပ္မွ
စာအုပ္ေစ်း စာအုပ္တိုက္ ေမ ၂၀၀၂
(စံပယ္ျဖဴ-ေမ ၂၀၀၇ မွကူးယူပါသည္)

p.s_ကိုယ္ပိုင္Own Tune ေလးေတြမေရးနဳိင္ေသးခင္ကိုယ္ျကဳိက္တဲ့စာေလးေတြကူးတင္ေပးလိုက္တာပါ။

စမ္းသပ္ၿခင္း။ စမ္းသပ္ၿခင္း။